23 Aralık 2010 Perşembe

asırlık kadına ihtafen

seni nasıl özledim bir bilsen..
kokun içimde hala, evinin mis kokusu
"bre" ile başlayan, "ziyanı yok" ile biten cümlelerin
simdi konusamadıgını bilmek, o ilk model cep telefonunla bana "yavrum" deyişini duyamamak ne kadar kırıcı.
bayram-seyran demez harclık verirdin, minik çikolatalar evin her köşesinde olurdu sanki bize tuzak kurmak istercesine.
horlamandan şikayet ederdim, şimdi uyusak da aynı odada sen beni uyutmasan da razıyım.
her halinde kusursuz güzelliğin..
sarı sacların, ojeli tırnakların, kremli ellerin
simdi yerlerini silinmiş ojeler, bazen olmayan mor tırnaklar...
kar beyaz saclar almış.
olsun asırlık kadın, senin eşin yok benim icin bu dünyada. 
kendini o kadar mükemmel yapmışsın ki gözümde, annem bile seni andırmıyor bana. 
ilah kimdir?
ilah, benim ilahım anneannemdir, ananem'dir! 
konuşamasan da, hayaller görüp bizleri tanımasan da, resimlerimize bakıp baskalarını anımsasan da sen benim kraliçemsin!
kırışık ellerinden öperim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder